In de volksmond ook wel ‘Neijbrug’ genoemd werd gebouwd om een vaste oeververbinding te hebben in de weg (Geldropseweg) die vanuit Helmond naar Geldrop leidde. Deze weg is in 1938 verhard en toen werd de betonnen brug ook aangelegd. Het werk werd gegund aan H.F. Kruitwagen's Bouwbedrijf uit Rosmalen. Voor die tijd ging het verkeer hier over de Melkkoesche brug. Deze brug is afgebroken toen de betonnen brug werd aangelegd. Het materiaal daarvan werd gebruikt om over de eerdere trambrug een tijdelijke weg aan te leggen. Deze noodbrug is toen het beton van de Nieuwe brug gestort was in 1938, weer weggehaald. Op de betonnen brug zijn boven de pijlers onder het wegdek, een aantal wapens als versiering aangebracht. Deze betonreliëfs zijn van de Vughtse beeldhouwer Charles Grips. Bij het uitbreken van de oorlog waren de wegaansluitingen aan weerszijden van de brug nog niet gemaakt. Dientengevolge lag er bij de bevrijding in september 1944 wel een brug gereed, maar de taluds ontbraken. Met geïmproviseerde stellingen hebben de Engelsen een overgang gemaakt, zodat de troepen en het materieel konden oversteken om de bevrijdingsactie richting Mierlo-Hout en Helmond te bewerkstelligen.

Tussen de Nieuwe brug en de trambrug die een stukje verder richting Helmond over het kanaal lag, hebben de Duitsers aan de noordzijde van het Eindhovensch kanaal een loopgraaf met slaapruimten aangelegd. U moet zich daarbij niet een loopgravencomplex zoals bekend uit de Eerste Wereldoorlog voorstellen, maar eerder wat greppels met een enkele verbreding waar geslapen kon worden onder de blote hemel. Vanuit deze verdedigingslinie werd stevige tegenstand geboden aan de gealllieerden in 1944. De trambrug die sinds 1936 niet meer in gebruik was, is door het Nederlandse leger in 1940 uit voorzorg opgeblazen, zodat de vijandige troepen daarvan geen gebruik meer konden maken. De landhoofden en taluds zijn toen blijven liggen. Naast de trambrug werden nog 8 andere bruggen over het Eindhovensch kanaal opgeblazen. De Nieuwe brug ontsprong de vernieling omdat die toch nog niet aangesloten was.

De Duitsers boden in september 1944 in Mierlo-Hout aan de spoorwegovergang zoveel tegenstand dat de Engelsen zich moesten terugtrekken om te hergroeperen. De Duitsers hebben toen gedreigd de Nieuwe brug op te blazen. Dat was de reden dat de bewoners van het nabij gelegen gehucht Den Brand zich in de provisorische schuilkelders terugtrokken. Vanuit de Mierlose zijde, met name vanaf de Ellenaar (bij de Molen van Branten) en de Oudvense brug, werden de Duitsers bestookt met mitrailleurs en granaten.

Na de oorlog werd met gebruikmaking van paard en kar en van vele kruiwagens de grond van de taluds bij de oude trambrug afgegraven en verplaatst naar de Nieuwe brug. Hierop konden de aansluitingen tussen weg en brug gemaakt worden zodat de ‘Neijbrug’ eindelijk gebruikt kon worden waarvoor die was aangelegd.

naar boven