Wapen van Mierlo
Het wapen is geherdefinieerd op 20 augustus 1959 en kent de volgende blazoenering (dit is de officiƫle term van de beschrijving van een wapen)
Van azuur, beladen met Sint Lucia, houdende in de rechterhand een palmtak en in de linkerhand een brandende olielamp, alles van goud en ter wederzijde vergezeld van een schildje van hetzelfde, beladen met drie molenijzers van keel. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee paarlen.
In deze beschrijving worden heraldische kleuren gebruikt, dit zijn (l)azuur (blauw), keel (rood) en goud (geel).
Voor het wapen van 1959 had Mierlo een ander wapen. Dit is per 1817 gedefinieerd. Dit wapen had nog geen kroon.
Van azuur, beladen met Sint Lucia, houdende in de rechterhand een palmtak en in de linkerhand een brandende olielamp, alles van goud en ter wederzijde vergezeld van een schildje van hetzelfde, beladen met drie molenijzers van azuur.
Opvallend is dat de molenijzers in het oude wapen in blauw zijn opgenomen. Dit zou je niet verwachten, wetende dat deze molenijzers afkomstig zijn uit het wapen van de Heren van Rode, de eerste heren van Mierlo. Ook latere heren van Mierlo gebruiken die molenijzers in hun wapens en gewoonlijk was dat in het rood.
|
|
Wapenschild Mierlo-Hout
Het wapenschild toont op de rechterhelft het wapen van Mierlo. Op de linkerhelft staat het wapen van Helmond. Het blauw gekleurde vlak in het midden is in perspectief getekend en staat synoniem voor het Eindhovensch kanaal dat de groene grens vormt tussen Mierlo-Hout (Helmond) en Mierlo. De goudkleurige vaandels symboliseren de drie bruggen, die een historisch een verbinding vormen tussen Mierlo en Mierlo-Hout. Het betreft de "nieuwe brug" in de Geldropse weg, de Kiezelbrug en de Goorsebrug. Het wapenschild is op initiatief van enkele burgers sinds 2006 in gebruik.
|
|